Wiktenauer logo.png

Page:Cod.icon. 393 I 092r.jpg

From Wiktenauer
Jump to navigation Jump to search
This page contains changes which are not marked for translation.

This page has been proofread, but needs to be validated.

Alius item habitus.

Si hostis longius feriundo deorsum fertur, et tu ictum ipsius consequeris.
Si eius ensem contigeris versus latus ipsius sinistrum, et is celeriter ex praemunitione transversario latus tuum dextrum feriat, tunc tu transversarium exercendo, sub eius gladio irrumpendo, collum ex latere sinistro saucies, vel sinistro pede prosilias, in latus adversarij dextrum, ictumque eius itidem ictum tuo consequitor versus latus dextrum, vel incisionem brachijs iniectam versus caput eius usurpato.

Alia rursus consequutionis Forma.

Quum contra adversarium inferos ictus exercens vel te componens in custodiam Populi ut vocant pugnas, et is ensem tuo coniungat priusquam levaris, tu remanens tollas ensem sursum: verum si ex praemunitione contra te ferire conetur, vel á tuo gladio intorquere suum tu curabis, ne ensem removere possit, atque ipsum sequens contra proximam nuditatem concertato. Hoc insuper observabis, ut eum instando urgeas ex omnibus custodijs, omnibusque ictibus, quamprimum cognoris, quem adversarius longius ictum rexerit, quam ut statim ensem attollere possit, atque quamprimum nudum se quacunque parte corporis id sit, exhibuerit.

Hoc insuper observabis, ut eum instando urgeas ex omnibus custodiis omnibusque ictibus, quam primum cognoris, qui adversarius longius ictum rexerit, quam ut statim ensem attollere possit, atque quamprimum nudum se quaqunque parte corporis id sit, exhibuerit.

Cautela qua sentitur
num hostis ensem firmiter vel non contineat.[1]

Inter ensis longioris habitus, excellentissimus omnius id est: sentire num hostis fortiter ensem teneat vel infirmiter. Secundum: ut crebros ictus contra hostem, atque id fiat velocissimé, exerceas. Et si quis huius artis magister haberi cupiat, nec predictos modo habitus noverit, nequamque glorietur se Athleticam tenere, quare in primis illa duo discenda sunt.

  1. This seems to be a translation of verse 77 rather than 78, possibly moved here as a means of avoiding having to translate Indes.